Oturak alemlerinin gölgede kalan yüzü

Köprüde Kadınlar Var, Hasan Eskil’in ilk romanı bir solukta okudum. Roman kendini okuttu, içine çekti, birdenbire sarıp sarmaladı. Akıcı, duru diliyle Orta Anadolu’nun bozkırında devindirdi… İstanbul’dan İç Anadolu’nun Ören köyünde oturak alemlerine “düşürülen”, saf, temiz Necmiye’nin baş döndürücü öyküsü. Baranaların çatışması… Köy kadınlarının direnci… Köprüde Kadınlar Var’ı usta yazar Fikret Otyam şöyle değerlendiriyor: “Yatağa kaçta girersem gireyim, okumadan uyuduğumu anısamıyorum. O gece elimde Hasan Eskil’in romanının kopyası vardı. Gün, o seyri doyumsuz Antalya Beydağları’nı şavkıttığında; son sayfayı çevirmiştim gözümü kırpmadan. Gün Beydağları’na değil, Hasan Eskil üzerine doğmuştu; yeni /has / yalansız / dolansız / içten / candan / gerçekçi / duygulu yeni bir yazarın üzerine…Elinizdeki bu roman, ünlü yazarımız Orhan Kemal’in “Aydınlık Gerçekçilik” görüşüne / savına / en güzel, ama en güzel örnektir. Birşeye hayıflanıyorum, o da romanı Orhan Kemal Usta’nın okumadığı. “Feminizmi” savunan kentsoylu bayanlar, inanıyorum ki Anadolu kadınının onurları için / analarının ak sütü gibi doğal hakları için / savaşını / direncini / yalansız, dolansız bu romanda bulacaktır. Hasan Eskil, bu yapıtıyla ‘Orta Anadolu’ya ışık tutan adam’dır.”